Imbros kloof
6 september 2009
Jeanet
Vandaag hebben we onze tweede stranddag van deze vakantie gehad. Lekker een dagje "niks doen" aan zee. We hebben wel de duikbril en snorkel meegenomen, en zijn met stukjes brood de zee in gegaan. In eerste insantie waren de vissen nog schuchter en bleven wat op afstand, maar toen ze eenmaal van het brood gesnoept hadden, kwamen ze het gewoon uit je hand eten. Een leuk gezicht!
Gisteren hebben we een inspannender dagje gehad. We hebben de Imbros kloof gelopen. De Imbroskloof is een 8 km lange kloof, die bijna uitkomt in de Libische zee. Vorig jaar hebben we de Samariakloof gelopen; deze is 16 km lang. De Samariakloof heeft vorig jaar echt een grote indruk op mij gemaakt, en daarom keek ik ook erg uit naar deze wandeling door de Imbroskloof!
We werden gisteren om 8.20 uur met een bus bij ons appartement opgepikt. Na nog een paar mensen te hebben opgehaald, gingen we richting Imbros dat gelegen is in het Lefka Ori gebergte (deze worden ook wel "de witte bergen" genoemd). De reis duurde ruim een uur, en we hadden gelukkig geen vreselijk grote groep. Dat is wel zo lekker; de Samariakloof wordt echt massaal bezocht door toeristen, waardoor je geen foto kunt maken zonder dat er andere mensen bij op staan. De Imbros wordt veel minder bezocht, dus dat voorspelde veel goeds! We hadden ook wel een goede dag uitgekozen; de temperatuur lag gisteren boven de 30 graden, dus het was flink zweten en puffen tijdens de wandeling.
Het eerste deel van de wandeling is vrij vlak. Toch heb je geen gewone wandelpaden; je loopt over grote keien en rotsgesteente. Je moet dus wel echt goede stevige schoenen aan, om de kloof goed te kunnen lopen. Na een paar kilometen kom je de eerste smalle kloof gedeeltes tegen. Echt prachtig!
Het smalste stuk van de Imbros, is een kloof doorgang van maar 1.60 meter breed! Echt gaaf! Ik heb echt genoten van de inmens steile rotswanden. En de rust!! Ik had alle kans om foto's te maken waar geen mensen bij opstonden, maar soms vond ik het juist wel leuk om er mensen bij op te zetten; hierdoor zie je juist hoe hoog en groot de rotswanden zijn.
We hebben 2,5 uur over de wandeling gedaan. Na de wandeling konden we bij een taverne wat eten en/of drinken, en daarna gingen we met de bus door naar Frangokastello; een venetiaans fort dat één van de grootste is van het eiland. Er was een groot strand bij en vele tavernes (waar wij even lekker een lunch genomen hebben). Uiteindelijk waren we om 18.00 uur weer bij het appartement.
We hebben de zwemspullen aangetrokken en zijn meteen de zee ingedoken voor een verfrissende duik na een warme, maar zeer mooie dag! Vervelend hoor....zo'n vakantie! Voor morgen hebben we een auto gehuurd, en willen we naar Elafonisi; volgens de boekjes weer een prachtig stukje Kreta. Hierover meer in het volgende verslag!
Gisteren hebben we een inspannender dagje gehad. We hebben de Imbros kloof gelopen. De Imbroskloof is een 8 km lange kloof, die bijna uitkomt in de Libische zee. Vorig jaar hebben we de Samariakloof gelopen; deze is 16 km lang. De Samariakloof heeft vorig jaar echt een grote indruk op mij gemaakt, en daarom keek ik ook erg uit naar deze wandeling door de Imbroskloof!
We werden gisteren om 8.20 uur met een bus bij ons appartement opgepikt. Na nog een paar mensen te hebben opgehaald, gingen we richting Imbros dat gelegen is in het Lefka Ori gebergte (deze worden ook wel "de witte bergen" genoemd). De reis duurde ruim een uur, en we hadden gelukkig geen vreselijk grote groep. Dat is wel zo lekker; de Samariakloof wordt echt massaal bezocht door toeristen, waardoor je geen foto kunt maken zonder dat er andere mensen bij op staan. De Imbros wordt veel minder bezocht, dus dat voorspelde veel goeds! We hadden ook wel een goede dag uitgekozen; de temperatuur lag gisteren boven de 30 graden, dus het was flink zweten en puffen tijdens de wandeling.
Het eerste deel van de wandeling is vrij vlak. Toch heb je geen gewone wandelpaden; je loopt over grote keien en rotsgesteente. Je moet dus wel echt goede stevige schoenen aan, om de kloof goed te kunnen lopen. Na een paar kilometen kom je de eerste smalle kloof gedeeltes tegen. Echt prachtig!
Het smalste stuk van de Imbros, is een kloof doorgang van maar 1.60 meter breed! Echt gaaf! Ik heb echt genoten van de inmens steile rotswanden. En de rust!! Ik had alle kans om foto's te maken waar geen mensen bij opstonden, maar soms vond ik het juist wel leuk om er mensen bij op te zetten; hierdoor zie je juist hoe hoog en groot de rotswanden zijn.
We hebben 2,5 uur over de wandeling gedaan. Na de wandeling konden we bij een taverne wat eten en/of drinken, en daarna gingen we met de bus door naar Frangokastello; een venetiaans fort dat één van de grootste is van het eiland. Er was een groot strand bij en vele tavernes (waar wij even lekker een lunch genomen hebben). Uiteindelijk waren we om 18.00 uur weer bij het appartement.
We hebben de zwemspullen aangetrokken en zijn meteen de zee ingedoken voor een verfrissende duik na een warme, maar zeer mooie dag! Vervelend hoor....zo'n vakantie! Voor morgen hebben we een auto gehuurd, en willen we naar Elafonisi; volgens de boekjes weer een prachtig stukje Kreta. Hierover meer in het volgende verslag!
0 REACTIES
REAGEER