Malpaso.nl

Nu ik regelmatig de puppyfoto's van Ferra (de pup van Frank en marjolein) op de Flickr-site zie, ben ik ook weer eens op zoek gegaan naar puppy foto's van Nicky en Nomy.
Nicky is al weer bijna 13 jaar, dus de foto's die ik van hem heb stammen nog uit het "pre-digitale tijdperk". Maar goed....gelukkig heb ik daar 2 foto's goed van kunnen scannen, en kan ik die op mijn weblog plaatsen. Helaas is de kwaliteit van deze foto's hierdoor wel iets minder.


Zo klein als Nicky toen was (als pup kon ik hem echt in mijn jaszak meenemen)...het is altijd een enorm dominant hondje geweest. Hij was altijd de baas tegenover Nouschka (maar dat was dan ook echt één grote goedzak). Als puppy hing Nicky letterlijk aan Nouschka's lippen. Het was (en is nog steeds) een echt "venijntje".


Nu Nicky ouder is, probeert hij nog steeds de baas te spelen (nu over Nomy); en ja...ook Nomy is een goedzak, en laat zich rustig door Nicky van haar eigen kussen jagen! Het lukt hem dus nog steeds om regelmatig te domineren! Maar gelukkig laat Nomy niet altijd met zich sollen.
Het spelen is er bij Nicky inmiddels wel af; hij ligt het meest van de tijd te slapen. Alleen tegen etenstijd...dan draait hij even door en rent en blaft hij het huis door met een speeltje. Maar ja....etenstijd is voor Nicky dan ook hét hoogtepunt van de dag!!


Nomy heeft een heel ander hoogtepunt van de dag; wandelen! Nicky is echt te oud voor een grote wandeling; hij vind een gewoon klein rondje wandelen of even naar de "honden-uitlaatberg" wel genoeg. Nomy kan van wandelen echt geen genoeg krijgen. Je hoeft je jas maar van de kapstok te pakken, of ze staat achter je, zo van "mag ik mee?"
Zelfs al heb je net een grote boswandeling met haar gemaakt; dat maakt haar niets uit. Die hond is wat dat betreft niet moe te krijgen.

Van Nomy heb ik nog wel digitale foto's uit de puppytijd, maar ja...zij is dan ook pas van bouwjaar 2004. (goh, is dat al weer zo lang geleden?)En zo makkelijk als Nomy nu is...als pup haalde ze regelmatig het bloed onder onze nagels vandaan. In het eerste jaar was ze echt een lastpak, en vooral Matteo werd af en toe stapel crazy van haar. En nu....het is zo'n lieve hond!! Natuurlijk heeft ze af en toe zo haar streken (even geen zin om te luisteren!), maar ze heeft een super karakter.

Voor de pup van Marjolein & Frank heb ik als kado een hondendekentje voorzien van de naam "Ferra", en heb ik ook een halsband geborduurd met zijn naam.