Vakantie in de Franse Alpen 2
Deel 2 van onze vakantie bij Grand Lac de Laffrey. We hebben een mooie wandeling gemaakt in de buurt van de camping. We zijn met de auto naar een verderop gelegen dorp gereden (Pierre Chatel), en hebben de auto daar bij de kerk geparkeerd. Van daar uit, zijn we begonnen aan onze wandeling/klim naar een natural bridge Pierre Percee. Van daaruit heb je een prachtig uitzicht, dus dat wilden we natuurlijk niet missen.
De wandeling er naar toe was al mooi, met tussendoor prachtige uitzichten.
Het laatste stuk ging door het bos, en dan...kom je op een soort prairie met geweldig uitzicht, en...
....de natural bridge Pierre Percee.
Wat geweldig mooi weer hier. Wat een uitzicht!
Hier de tijd genomen voor een lunch-pauze.
En dan weer beginnen aan de afdaling via een andere route, die eigenlijk veel mooier was dan de route omhoog.
En eenmaal terug op de camping...even lekker afkoelen in het meer.
´s Avonds op de camping uit eten geweest.
De volgende trip was naar La Grave...ook weer een mooi natuurgebied waar Matteo ook graag naartoe wilde, vanwege de naam!
Daar wat rondgewandeld. Je kon er met een cabinelift naar de gletsjer, maar dat hebben we met Yuna niet gedaan.
In de brochure stond dat de hond een muilkorf moest dragen, en dat zouden we sowieso niet doen. Daar aangekomen, hoefde dat niet, maar moest de hond wel over roosters lopen, en dat vind Yuna niets (is ook niet fijn voor de pootjes). Vandaar dit dus maar niet gedaan.
Als alternatief wilden we naar een waterval lopen, maar helaas kwamen we alleen aan de bovenkant van de waterval, en niet beneden aan.
Maar de omgeving was mooi, en natuurlijk moest Matteo ook even bij het bord van La Grave poseren.
Ook nu weer een duik genomen bij terugkomst op de camping.
En dan de teleurstelling van de vakantie. We wilden naar Cascade de la Pisse; een grote waterval. Het was een flinke wandeling er naartoe, en we zijn ´s morgens vroeg vertrokken, omdat we inmiddels wel hadden ondervonden, dat de parkeerplaatsen bij dit soort bezienswaardigheden al snel vol zijn. Dus..op tijd op pad, en jawel, er was nog genoeg plek op de parkeerplaats.
Vanaf de parkeerplaats, via het dorpje Valjouffrey was het ongeveer 20 minuten lopen naar het officiele startpunt van de wandeling.
En dan....kom je bij het startpunt, en staat er een groot bord, dat er geen honden in het natuurgebied zijn toegestaan. Ook niet aan de lijn.
Waarom ze dat dan niet (ver)melden in de brochures en bij de parkeerplaats??? Een beetje gefrustreerd toch daar maar een beetje rondgewandeld in het gebied waar Yuna nog wel welkom was.
Een stuk langs een rivier gewandeld, en daarna nog naar een andere waterval gereden een stuk verderop. Maar...helaas ook daar...geen honden toegestaan. Dus teleurgesteld weer terug naar de camping gereden. Echt balen, maar goed...als je dan weer bij de camping aankomt...dat uitzicht over het meer...prachtig.
En...we hebben nog meer mooie dingen op de planning staan, dus op naar het volgende blog.