Bezoekjes Nederland 1
In oktober - november, zijn we in een tijdsbestek van 4 weken, 2x in Nederland geweest. Eigenlijk zouden we begin oktober gaan, maar 1 dag voor vertrek bleek dat Matteo corona had. Dus ging het weekje Nederland niet door, en moest Matteo zijn werkzaamheden voor die week verzetten. Twee dagen nadat hij positief was getest, bleek ik ook corona te hebben. In Duitsland waren de regels erg streng, en moest je in quarantaine zolang je postief teste. Gelukkig zijn we niet erg ziek geweest, alleen allebei 2 dagen hele heftige keelpijn, en ik ook 2 dagen hoofdpijn. We hadden de mazzel dat het redelijk goed weer was, en dus kon Matteo nog wel wandelingen maken met Yuna (in het bos kom je nauwelijks iemand tegen in het weekend, laat staan door de weeks). En ik heb in de tuin gewerkt, en heb die zoveel mogelijk winter-klaar gemaakt.
Nadat Matteo positief was getest, hield ik er al rekening mee dat ook ik corona zou krijgen, en heb ik dus flink boodschappen ingeslagen. Omdat we toch nog wat dingetjes nodig bleken te hebben, heeft onze vriend Ernst nog een keer boodschappen voor ons gedaan. Echt fijn dat je dan zo iemand in de buurt hebt wonen. Matteo heeft tijdens zijn "ziek" zijn ook nog een beetje thuis gewerkt, en heeft alle trainingen die hij zou geven in Breda kunnen verzetten.
Hij testte na 10 dagen eindelijk weer negatief, en kon weer aan het werk, bij mij heeft het 11 dagen geduurd.
En dus konden we 2 weken later alsnog naar Nederland.
Omdat ik nog snel moe was, heb ik er een heel rustig weekje van gemaakt. Ik had alleen een afspraak om naar Apeldoorn te gaan, omdat ik heel graag pap weer even wilde zien. Hij was al ruim een week erg aan het hoesten en benauwd, dus hij was voor mij ook dé rede om mee naar Nederland te gaan. Ik zou ook met Karin naar de kerstmarkt in de Intratuin gaan, maar twee dagen voor onze afspraak kreeg ik een bericht van haar, dat ook zij corona had. Ondanks dat, ben ik toch naar Apeldoorn gereden, en in mijn uppie naar de Intratuin geweest.
Ik heb hier heerlijk lopen rondslenteren, en genoten van de kerstsfeer. Ook heb ik hier geluncht; lekker broodje kroket.
Daarna ben ik even wezen thee-leuten bij Kathleen en Remco, om vervolgens op het winkelcentrum even een paling te kopen. Ik weet dat pap daar gek op is, dus....even verwennen die man! Hij was goed te pas, erg opgewekt, en had zelfs boerenkoolstampot voor ons gemaakt. Heerlijk!! Na het avondeten ben ik weer richting Grave gereden.
Ondanks dat de afspraak met Karin niet door ging, heb ik toch een hele leuke dag gehad. Ik was blij dat ik pap weer even gezien had, en dat het goed met hem ging.
Verder heb ik die week relaxt doorgebracht; een beetje met Yuna gewandeld, en flink wat inkopen gedaan om onze voorraadkast in Duitsland weer aan te vullen.
Helaas eindigde ons weekje iets minder leuk! Op donderdagavond werd ik door Kath gebeld, dat zij en Theo bij pa waren, en dat ook de arts er was. Hij was erg benauwd en hevig aan het trillen. De ambulance was onderweg om hem op te halen. Dat was toch wel even schrikken!!
In het ziekenhuis testte pap positief op corona, en nadat hij zuurstof toegediend had gekregen, knapte hij gelukkig snel weer wat op.
Later bleek uit verdere onderzoeken, dat pap al langere tijd corona had. Wat bleek....de benauwdheid die pap de afgelopen tijd al had, was dus corona. Alleen wist pap dit niet, en afgelopen woensdag (dus een dag na mijn bezoekje aan hem) had hij een herhalingsprik gehaald tegen covid. Dat is dus teveel geweest voor zijn lijf..hij was nog herstelende van corona, en toen een spuit eroverheen.
Ik blijf het vreemd vinden dat de huisarts pa nooit heeft gecontroleerd op corona, terwijl hij toch met hoest- en benauwdheidsklachten bij haar is geweest. Maar goed...dat is achteraf...gelukkig knapte pap weer snel op. Wel moest hij nog een paar dagen in het ziekenhuis verblijven, omdat hij een infuus met antibiotica kreeg toegediend. Maar ik geloof niet dat pap het heel erg vond; hij had het over leuke verpleegsters, lekker eten en een mooi uitzicht vanaf de zesde verdieping. Hi hi...ach ja, maar positief eronder blijven.
Inmiddels gaat het weer goed met hem, en wij konden op zaterdag met een gerust hart weer naar Löcherberg afreizen.
Twee weken later moesten we weer naar Nederland...dus dan konden we hem al weer bezoeken.